Soms voelt het alsof je alles ‘volgens het boekje’ doet, maar toch lukt het niet. En weet je hoe dat komt? Je leest het verkeerde boekje! Natuurlijk, al die stappen helpen mee, maar zolang je in probeert te gaan tegen de behoeftes en het fysieke kunnen van je baby zal hij niet zelf gaan inslapen.
Waarom slaapt mijn baby niet zelf in als ik alles goed doe? Maximaal 45 kwartier tot een uur wakker, wegleggen in zijn/haar eigen bedje, kamertje donker, gevulde buik, warm genoeg. En toch valt ze niet in slaap……
Je kindje heeft een pakketje aan vaardigheden meegekregen bij zijn geboorte die je zal mogen uitpluizen.
In je buik was het altijd warm, was er altijd voeding en was er vooral altijd beweging. Bedenk je maar eens wat een grote schok het moet zijn geweest na zijn geboorte. Dat al die vanzelfsprekendheden ineens niet meer onbeperkt toegankelijk lijken! Kan je je nog herinneren dat je kindje in je buik bewoog als jij net stil zat of lag? Dat was het moment waarop ze wakker werden. De hele dag was jij in beweging en schommelde je baby lekker in slaap. Vandaar ook vaak een omgekeerd dag en nacht ritme de eerste weken…..
Dus beweging betekende slaap en ontspanning en dat is wat je baby gewend is en hoe hij functioneert. Als jij altijd in slaap bent gewiegd kun je niet ineens in een stille houding gaan slapen. Dat mag gaan wennen. Net als slapen apart van je moeder, zonder aanwezigheid, helemaal op jezelf teruggeworpen.
Als baby in de baarmoeder hoorde je altijd het suizen van de navelstreng en de hartslag van je moeder, een monotoon doorlopend achtergrondgeluid. En na je geboorte zijn er harde geluiden die je nog niet kent, is er stilte, mis je de harttonen van je mama en schrik je veel eerder. En ook dat is een sensatie die je nog niet kende! Kortom; je baby heeft heel veel nieuwe situaties en sensaties te verwerken en mag daar voldoende tijd voor krijgen.

Het vierde trimester, waar je gelukkig steeds meer over hoort, heeft je baby (maar jij ook als moeder!) nodig om te landen. Te wennen aan het leven buiten de buik en kennismaken met de wereld. Hierin kun je je baby helpen door zijn leventje in de buik zoveel mogelijk na te bootsen. Je baby heeft een eisenpakketje in de vorm van behoeftes en hierover kun je niet onderhandelen.
Je baby heeft geen keuze en jij dus ook niet. Heb vertrouwen in de samenwerking tussen je baby en jezelf, het gaat al generaties lang op deze manier en ook jullie kunnen dit. De uitvoering is misschien niet altijd even makkelijk en de verantwoordelijkheid kan als enorme druk voelen. Hardop zuchten is hier echt wel op zijn plaats.
- Om je baby te helpen bij de overgang van buik naar wereld kun je nabootsen hoe het was en stapje voor stapje nieuwe indrukken toevoegen.
- Veel huid-op-huid, veel slapen bij en op papa/mama, rust, gedempt licht, rustig aan opbouwen van omgevingsprikkels en vooral vertrouwen hebben dat het goed komt. Je baby gedraagt zich precies zoals het mag doen, volledig afhankelijk van jou voor slaap, voeding en rust!
- Baby’s kunnen heel goed zelf aangeven wanneer ze toe zijn aan iets nieuws, aan iets meer loslaten. Een goed gehechte baby is juist vol vertrouwen om zich los te maken van jou, omdat hij een stevige basis heeft om op terug te vallen. En die stevige basis begint al in de baarmoeder en gaat na de geboorte gewoon door met groeien.
- Dus wees niet nu al bang dat je baby nooit alleen zal slapen, alleen kan spelen of bij iemand anders dan papa of mama wil liggen. Alles heeft zijn tijd en een kind wat alle kans heeft gekregen in zijn eigen tempo te ontwikkelen heeft vertrouwen in zichzelf. De verbinding met je baby en jezelf maakt veel dingen makkelijker.
Door je dit te realiseren en te zien dat het oke is kun je hier makkelijker in berusten. En heb je hopelijk minder het gevoel ‘iets’ te moeten doen aan de situatie. Er in meegaan is voldoende! En is alles wat je baby nu nodig heeft.
Pas je dagprogramma aan
Stel je erop in, pas je dagprogramma aan en berust in de wetenschap dat het normaal is. De dagen waarop je kan doen wat jij wilt komen echt wel weer, maar je mag er nu zijn voor je kindje. Per slot van rekening duurt het in verhouding met je hele leven echt maar even en voor je het weet is je kind 13 en wil hij/zij geen knuffels meer in het openbaar. Dus knuffel ze plat, overlaadt ze met kussen en heb vertrouwen dat je baby stapje voor stapje meer zelf kan slapen. Voor nu is het oke, echt!
Liefs Clara Marije
Trackbacks/Pingbacks