Natuurlijk ouderschap, een prachtige term.
Maar wat betekent natuurlijk ouderschap eigenlijk? Heel kort door de bocht komt het neer op het volgen van de behoeftes van je kindje en daar aan tegemoetkomen. En dat wil je toch sowieso als ouder? Je wilt dat je kindje zich prettig voelt, kalm en uitgerust om zich op de beste manier te kunnen ontwikkelen.
Het vraagt van jezelf een andere mindset dan nu gangbaar lijkt in onze maatschappij, al ontstaat er langzaam wel een omslag.
Een kind is niet maakbaar maar is eigenlijk al af. Alles is al aanwezig en onder jouw liefdevolle aanwezigheid komt je baby tot ontwikkeling en tot bloei. Elk kindje kan in theorie hetzelfde bereiken maar alles hangt ook samen met de kansen die het krijgt aangereikt. En daar zit nu net de crux. Want wat reik je aan en wanneer? Je baby volgen in zijn behoeftes betekent dat je goed kijkt naar je baby, maar ook voelt bij jezelf. Want je lijf weet wat je te doen staat. Maar die roep van je lijf wordt overstemd door de roep van je hoofd of de mensen/ meningen om je heen.
Je baby heeft jou nodig. Jouw aanwezigheid, jouw geborgenheid en jouw vertrouwen.
En vanuit daar maakt hij zelf een natuurlijk proces door in zijn ontwikkeling. De kunst is om te zien wanneer je baby ergens aan toe is. En soms is het doodgewoon een kwestie van proberen.
Om in mijn werkveld te blijven: slapen. Hele kleine baby’s slapen vaak in je armen of op de je borst . Dat vinden we lief, schattig en heel normaal. ‘Ze zijn nog zo klein’. Maar een kindje wat na 3 of 4 maanden nog steeds alleen op mama’s borst slaapt moet toch maar in bed. Want nu is het niet meer normaal? Nu is je baby ineens groot? Nee, je baby is nog steeds piepklein in een wereld die groot en overweldigend is.
Als je gaat onderzoeken wat er geschreven is over de slaapontwikkeling van kinderen zul je zien dat er een hele wetenschap bestaat over het niet alleen kunnen slapen.
Al vanuit de evolutie is een baby ingesteld op samen slapen. Want dat gaf de beste bescherming tegen gevaren van buitenaf. Mensenbaby’s zijn hulpeloos en om te overleven volledig afhankelijk van volwassenen om zich heen. In onze baby’s zit nog steeds die blauwdruk van eeuwen geleden: slapen is het veiligste bij een volwassene. Zou je het wel heel prettig vinden om iets anders te kunnen doen als je baby slaapt, dan kan dat ook.
Maar je zult moeten investeren in een manier waarop het voor jullie allebei fijn is. En dat kan nooit van de één op de andere dag. Je kunt heel liefdevol je baby helpen wennen aan het slapen in een bedje. Dat kost tijd, inzet en kennis van de ontwikkeling van je kind. Iets verlangen waar hij nog niet aan toe is geeft een negatief resultaat, terwijl het een maand later bijvoorbeeld wel lukt.
Misschien vind je dat wel helemaal niks, dat samen slapen. Eng, of onbekend. Spannend of afwijkend van wat je gewend bent. Toch helpt het enorm om te begrijpen wat er achter het gedrag van je baby schuilgaat. Zodat je je verwachtingen kunt bijstellen, een realistische kijk kunt krijgen op je baby. En dan wordt het gedrag van je baby heel logisch!
Het maakt het ook makkelijker om aan die behoeftes tegemoet te komen zonder dat je jezelf verliest. Want dat is de grote valkuil in mijn ogen: de gedachte dat je je eigen behoeftes aan de kant moet zetten ten gunste van je baby. Stel dat je dat zou doen. Dan voel jij je uiteindelijk niet meer ontspannen, niet meer als jezelf misschien wel! Je reserves raken op, je lontje wordt korter en daardoor vertroebelt je blik. Kun je dan nog echt luisteren naar je baby? Wat leer je je kind dan? Dat hij zichzelf aan de kant moet zetten voor een ander?
Juist door goed voor jezelf te zorgen kun je er volledig zijn voor je kind.
Vind je bijvoorbeeld het samen slapen nog te spannend maar wil je wel je baby die nabijheid bieden, kies dan voor een co-sleeper. Wil je niet de hele dag je baby op je arm of vastgeplakt zitten aan de bank samen? Kies dan voor een draagdoek. Vind je dat knopen maar ingewikkeld? Kies voor een ergonomische draagzak. Zo is er altijd een alternatief waarbij de behoeftes van je kind voorop staan zonder dat het ten koste gaat van jezelf.
Zo zie je maar; vervoeren van je baby kan op verschillende manieren!
In het prachtige boek Wat baby’s nodig hebben, van Melanie Visscher, kun je lezen hoe de nieuwste wetenschappelijke inzichten onderbouwen wat we eigenlijk al eeuwen lang weten: onze kinderen hebben ons nodig, dichtbij en vol overgave. Om van daaruit zelf stappen te kunnen gaan zetten in de wereld.
Ik ben geen expert en leer ook vooral door te doen, te vallen en weer op te staan. En ook bij mij werkt niet alles voor elk van mijn kinderen. Elke geboorte ga je opnieuw dat proces in, dat maakt het ook elke keer weer bijzonder. Bijzonder mooi, maar ook bijzonder spannend en lastig soms. En wat is het mooi dat ik in mijn werk ouders ook zie groeien in het zien van de behoeftes van hun kindje op het gebied van slaap.
Natuurlijk ouderschap gaat voor mij in de kern om het vertrouwen op de natuurlijk aanwezige drang tot ontwikkeling van je kind. Te snappen welke behoeftes er spelen, welk gedrag erbij hoort en onderzoeken naar de beste manier om daaraan tegemoet te komen. Voor je baby en voor jezelf!
Liefs Clara Marije
