Je hebt samen een kindje gekregen en wilt er samen van genieten!
In veel informatie rond baby’s en kinderen wordt de moeder aangesproken en krijgt zij de beslissende stem. Moeders bepalen, moeders zetten de lijn uit en moeders hebben het laatste woord. Althans, daar denken de verschillende media zo over lijkt het wel. Maar in de meeste huishoudens is het gelukkig wat evenrediger verdeeld en nemen beide ouders een deel van de opvoeding op zich.
Vaders doen het anders
Neemt niet weg dat ouders vaak wel anders in de opvoeding staan en ook andere oplossingen zoeken bij verschillende ‘problemen’. Ik heb het voor de leesbaarheid over vaders en moeders maar dit kunnen natuurlijk ook moeders en moeders of vaders en vaders zijn. Feit is dat waar er twee mensen zijn er ook twee meningen zijn. En vooral bij iets kleins, teers en dierbaars als een kindje! Ieder wil het beste maar vanuit een ander perspectief.
En dat perspectief van de vader wil ik graag eens belichten. Want die andere insteek of andere oplossing kan heel verhelderend werken, juist ook binnen het aanpakken van een slaapprobleem.
Rust, concrete stappen durven zetten, doorzetten vanuit liefde; allemaal eigenschappen die een vader vaak laat zien.
Moeders zien eerder wat beren op de weg, vaders gaan ervoor. Dit is mijn doel en via deze stappen ga ik dat bereiken. Je kindje is heel erg gebaat bij die instelling, naast alle zorgzaamheid, liefde en ook twijfels en onzekerheden. Want je kind voelt dat aan, ze hebben daar een 6e zintuig voor. En een ouder die uitstraalt dat het goed komt geeft een vibe af waar het kindje vertrouwen van krijgt. Dat werkt als een positieve impuls en kan een heel slaaptraject de goede richting op duwen.
Vaders kunnen ook een ondersteunende rol hebben.
Borstvoeding betekent niet dat mama alles doet, net zoals flesvoeding niet hoeft te betekenen dat papa alle flessen doet in de nacht. Verdeel, overleg en maak kenbaar hoe je er in staat. Mopperen omdat je partner overal doorheen lijkt te slapen of altijd weg is helpt je niet. Het gesprek aangaan en afspraken maken, als een team, is productiever. Zorg dat je het gevoel hebt dat je het samen doet. En hoe die verdeling dan ook mag uitvallen is aan jullie.
Het werkt ook bij het invullen van de intake of het eerste gesprek wat we hebben: vaders vullen aan, hebben een andere beleving van dezelfde situaties in het verleden en samen maakt dat een helder en compleet plaatje. Onmisbaar dus die informatie van twee kanten.
Als moeders meer durven loslaten en vaders meer naar voren stappen gebeuren er mooie dingen voor de kinderen!
De wensen van beide ouders (en die kunnen weleens uiteenlopen) worden verwerkt zodat ook de vader met het plan uit de voeten kan. De kindjes die ’s nachts onrustig zijn maar bijvoorbeeld geen borstvoeding nodig hebben kunnen heel fijn begeleidt worden door hun vader. Die extra doortastendheid die zij kunnen hebben is zeer welkom in de nacht. Soms verdelen we zelfs in het plan al de ‘taken’ als ouders dat prettig vinden. Dan heb je allebei houvast en duidelijkheid. Eigenlijk hetzelfde als waar je kindje goed op gedijt!
Kortom: maak gebruik van elkaars insteek, luister en neem ook iets van elkaar aan. Moeders doen veel op gevoel, vaders zijn vaak iets praktischer. Best een ideale combinatie!
Liefs Clara Marije